Sanırım benim için olmayandır. Çok sabrettim, çok bekledim. Sorun okul kazanmak şu bu değil, emeklerime çok acıyorum. Yeteri kadar iyiydim ilk senemde mezun olurken ygs sonuçlarımda herkes tıp alır gözüyle bakıyordu, iyi diyordum annem sevinir babam sevinir güzel bi yaz olur. 10bin sıralamayı düşürdüm 20ye olmadı stres sıkıntı o kısa zaman beceremedim. Kabullendim, dedim en iyisine giderim. Gecemi gündüzüme kattım sosyal netim bile 38di. Noldu? Sınavda heyecanlandım durdum 2 saat olunca fırladım dışarı. Ne yapacaksın ne edeceksin. 3.sene mi, ona dayancak halim yok. Çekilcek sıralama yok. Sorun tıp değil ahah liseli deme. Benim emeklerim nerde arkadaşım mutlu niye olamadım ben.? Ya onu bırak 3.sene kazansam diyeceğim ilk kelime "kurtuldum" okula gitmeyi büyük şehri o "tıpı" istemiyorum arkadaş. Biri bana tıp derse nasıl çalıştın derse (ölmeden girersem) ona kendimi anlatacam, istiyorsa uğraşsın. Ama şimdiki aklım olsa ilk sene yerleşir kurtulurdum. Ama giriştik işte bi kere kurtulamıyoz.
