"yaşarken başımızdan hiçbir şey geçmez. dekorlar değişir, kişiler girer çıkar yalnız. başlangıçlar da yoktur; günler anlamsız bir biçimde birbirine eklenir durur; sonu gelmez tekdüze bir ekleniştir bu. bir kadın, bir dost, bir kent, bir kerede terk edilemez. hepsi birbirine benzer zaten.
yaşamak budur işte. ama hayatınızı anlatırsanız, herşey değişir. ne var ki, bu değişikliği kimse fark etmez. gerçek hikayeler olabilirmiş gibi. olayları anlatırken, onların çıkış biçimini tam tersine döndürmüyor muyuz sanki?"
yahu böyle birine aşık olmamak mümkün mü? frankyyi okudugunuz müddetçe bulantı duyacaksınız varlıgınızdan!
