anlamsız bir çabadır. lüzumsuzdur.
size yalnızca acıyan ve merhamet hisleriyle yaklaşan birine ayar versen ne olur vermesen ne olur? siz olsanız çok sevdiğiniz bir insanı bir ateş çukurunun kenarından uzaklaştırmaz mıydınız?
bu arada piyasada bol miktarda "abi ben ateist oldum nasıl iyi durdu mu?" tadında ateist kardeşlerimiz var. ateizm o kadar basit bir olay değil ki! yaratıcıyı yok saymak, ama içten içe "ulan ya varsa" şüphesiyle hayatına devam edebilmek her babayiğidin harcı değildir. "son anda kabul eder yırtarız" gibi bir kurtarma yazılısı da yok uyarayım.
son olarak dinsizliğin de bir din olduğunu hatırlatarak "sizin dininiz size benim dinim banadır" diyor başka da birşey demiyorum.
