beni kimse yenemez dedirtip yenildiğinde kendini mal gibi hissettiren oyundur. bugün, uzun zamandan sonra içimde kıpırtı, kalbimde fıkırtı, midemde fokurtu, beynimde horultu hissettiğim biriyle ilk buluşmamı tamamladım. ilk buluşmada yapılacak tek aktivite zannımca. başladık zarları teker teker atmaya, açıkları kapatmaya, kapıları birer birer almaya. yeniliyordum kent switch içip zar atıyordum, sonuç hüsran. oysaki daha dün karşısındakine seni yeneceğim, bilmiyorsan oynamayız diyene ne olmuştu! fare kapmış, kedi tutuklamıştı sanki. ilk izlenim gitti pazara 3 kilo patlıcan aldı da geldi. kısacası büyük konuşmaya gelmeyen oyundur, benim gibi abartmayın.
