hani bir şey anlatırken karşındaki insanın aklına söylemek istediği bir şey gelir ya bi anda, seni dinlemeyi keser o an bakışlarından anlarsın, ağzına söyleyeceği şeyleri dizer yavaş yavaş. söylediğini dinlemeden -ya o değilde, evet evet, bak ne dicem- diyerek söylediğinizi tıkar ağzınıza.
ben buna tahammül edemiyorum. ulan önce bi dediğimi anla, filtreden geçir, yorumla ondan iki dakika sonra söyle ne söyleyeceksen, ölür müsün?
