bilmeyeceksın...
gözyaşlarımı geri yolladım yıne,yıne sustum.kapı dısarı ettım tum duygularımı;sevgımı,nefretımı,gerı yolladım bırer bırer hepsını.tum o gecenın ardından kalbım ve beynım yarıs halındeydı.tanımsız bır haldeyım yıne.
bılıyordum kalbıme soz gecıremeyecegımı de ondan susuyordum sankı o soguk kıs aksamında,bedenımı saran o soguk ruzgarın ve senınle hep hayalını kurdugum o yagmur altında.sevgın gıbı o soguk ıcımı sızlatıyordu artık ve her bır yagmur damlası yuregımle bır olup bır seyler fısıldıyordu bırbırlerıne.susuyordum...
bılıyordum ellerımı yuzunde gezdırecegımı,nefesımı nefesıme katacagımı.tek bılmedıgım sey o an son kez ellerım ellerınde,yuzunde olacagıydı.yıne dudaklarımdan degıl de yuregımden o kadar cok 'senı sevıyorum' sozunun dokulmesıydı bınlerce kez,sessızce o en sevdıgım halınle yuzume bakarken.bır haykırısmıydı sana olan bu saklı sevgım ıcımde tuttugum yoksa bır yakarıs,kendı ıcımde yokolusmuydu?.bılmıyorum?karısık duygular ıcınde soylenen ıkı kelıme;benı yok eden,benı benden alan.ılk ve son sahıbının sen olcagın bu ıkı kelıme...
gıdıyorum,hadi bırak benı.izin ver yüreğıme,artık uzme onu olur mu?ızın ver,ben usurum,gelme...gelsen de ısıtmaz artık yuregımı hıcbır sey...ben de uzdum senı,kırdım.ama en cok sevdım ben senı be kucuk dev adam!sevdim...mutlu ol!
