çoğu yazarın içinde bulunduğunu düşündüğüm durumdur.
cafelerde çiftler masalara dizilmiş oturuyorlar, karşılarında başka çocuklar kollarında esmerler, kumrallar, birbirlerini öpüyorlar, şakalaşıyorlar. o promethium aklından geçiriyor benim de böyle bir sevgilim olsa, benim de bir kız arkadaşım olsa, anne bana niye almıyorsunuz, bizde niye yok diyor.
