sanatçıları sanatlarıyla yargılamayı öğrenmeliyiz; onlar kimi konularda hepimizden fazla duyarlı oldukları için sanatçı oldular; fazla duyarlılıklar kimi anlarda hayat için de fazla olabilirler; bu, ne hayatın doğruluğunu gösterir, ne de duyarlılık sahibinin; onlar sanatçı, onları sanatıyla yargılayalım; onlar fazla duyarlılıktan kimi adımlar atarlar, kiminde yanlış, kiminde doğru ama onu sanata dönüştürüp, yaşadıklarını unutur, unuttururlar; biz onların sanatını bırakıp kimi yaklaşımlarının peşine düşersek eğer, ya da bununla onları fazladan yargılarsak, işin dozunu kaçırırsak, olanlar bizim için sadece kötü bir politika olur, üstelik sanatçının sanatının da tadı kayıp gider avuçlarımızdan... öyle kalırız.
orhan pamuk'u yazdıklarıyla, fazıl say'ı çaldıklarıyla estetik yönden sorgulayalım, etik ya da politik değil! yoksa onlar çoook yaşar biz epeyi kısa. üstelik ruhumuzu da gıdadan yoksun bırakarak.
