"Geriye dönmemek üzere gitmesi gerekliydi." demişti bir kız arkadaşım "benim ona karşı hissettiklerimin açığa çıkması için.." diye devam etmişti.
Aslında bu durumu anlatan çok güzel bir var,
bir gün anlarsın
uykuların kaçar geceleri,
bir türlü sabah olmayı bilmez.
dikilir gözlerin tavanda bir noktaya,
deli eden bir uğultudur, başlar kulaklarında.
ne çarşaf halden anlar, ne yastık.
girmez pencerelerden beklediğin aydınlık.
kapanır yatağına, çaresizliğine ağlarsın.
o'nun unutamadığın hayali,
sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine.
sevmek neymiş bir gün anlarsın.
bir gün anlarsın, aslında her şeyin boş olduğunu.
şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin...
gün gelir de sesini bir kerecik duymak için,
vurursun başını soğuk taş duvarlara.
büyür gitgide incitmişliğin, kırılmışlığın.
duyarsın, ta derinden acısını, çaresiz kalmışlığını.
sevmek neymiş, bir gün anlarsın.
bir gün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin,
niçin yaratıldığını.
bu iğrenç dünya'ya neden geldiğini.
uzun uzun seyredersinde aynalarda güzelliğini,
boşuna geçip giden yıllarına yanarsın.
dolar gözlerin için burkulur,
sevmek neymiş bir gün anlarsın.
bir gün anlarsın tadını sevilen dudakların,
sevilen gözlerin erişilmezliğini.
o hiç beklenmeyen saat geldi mi,
düşer saçların önüne ama bembeyaz.
uzanır gökyüzüne ellerin,
ama çaresiz, ama yorgun, ama bitkin...
bir zaman geçmiş günlerin uykusuna dalarsın,
sonra dizilir birbiri ardınca gerçekler, acı.
sevmek neymiş bir gün anlarsın.
bir gün anlarsın, hayal kurmayı, beklemeyi, ümit etmeyi.
bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir,
bütün vücudunu saran o korkunç geceyi
lanet edersin yaşadığına,
maziden ne kalmışsa yırtar atarsın.
o zaman bir çiçek büyür kabrimde, kendiliğinden.
seni sevdiğimi işte, o gün anlarsın.
ümit yaşar oğuzcan
Şair her şeyi öyle güzel anlatmış ki anasini satiyim.
Kızları anlayamiyorsun ki amk. Çok sevmek şahsımda hep boktan üzüntülere sebeo olmuştur. Mutsuzluga da var misin diyor başka bir şair. Yok amk. Mutsuzluga razi olan kız görmedim ben.
