öncelikle koca bir yürek ister bu eylem. ardından koca bir göt. öyle geri çekilme hemen. adamın götünü keser, kerhane pezevengleri. orospunun namusu götündedir kavramı bu godoşlardan çıkmadır. bu yavşaklar, analarını bile satarlar. tanrı'nın tek adaletsizliği ise bu pezevenkleri hala yaşatıyor olmasıdır.
aşık ettiği genç kızı babasından büyük gavatların altında inletirken bu yavşaklar, canları acımaz. ruhları hırpalanmaz. sadece bahane üretirler.
dedim ya ilk başta, yürek ister bu durum. bir ömür boyunca, evlendiğin, yatağını paylaştığın kişinin sahte orgazmlar yaşadığını bilip, seninle birlikteyken gerçek bir orgazm yaşayıp yaşamadığından emin olamamanın buruk acısını içte hissetmeyi göze almaktır biraz da.
karanlık sokaklarda parlarken kelebekler, sustalılar, delikanlılığın kitabının ilk şartının kösele ayakkabılar, uzun pardösüler, elde tespihlerle gezmekten değil bir orospuya, hayat kadınına aşık olmaktan geçtiğini kabul etmektir.
göze almaktır her şeyi. geçmişle yüzleşmeyi. geleceği yürekte yumuşatıp yaşamayı. bir ömür, o kadının mutlu olması için kendi mutluluğundan vazgeçebilmeyi göze almaktır.
kim yapabilir peki bunu? hangi delikanlı? hangi yiğit? hangi ana kuzusu, genelevde, pezevengin yanına oturup da "ben gülsüm'e aşık oldum" diyebilir. kim? gösterin bana.
insan olmayı başaramadım ben. denedim. ama olmadı. peki ya sen? insan olmayı denedin mi hiç? bir kereliğine?
