allah c.c. insana şah damarından daha yakındır. yeter ki sen onu an.
bazı acı olaylar yaşanıyor diye kayıtsız şartsız kendini allah c.c.'ne adayanlar başlarına ne gelirse gelsin sabredenlerden olacaklardır.
insan acı çeker. her acı çektiğinde yaradıcısına isyan ederse, bu onun ahiretini de mahveder.
müslümanın kalbinde yaradıcısına karşı tatminsizlik olmaz. eksiği kendide arar.
ütopya bir düzende yada hayal dünyasında yaşamıyoruz. tedbirli olmak zorundayız.
dünyada sadece özgecanlar vahşice öldürülmüyor, kundaktaki bebekler, yaşlılar, hastalarda belki aynı belki daha fazlasıyla zulme uğruyor.
bakınız islam gelmezden evvel arap toplumunda kız çocukları diri diri toprağa gömülüyordu.
işte toplumda bu tür vahşetler, tecavüzler, ahlaksızlıklar, putperestlikler olduğunda allah c.c. bir peygamber bir rehber gönderiyordu.
hatemül enbiya rasulallah s.a.v. son peygamber kur'an-ı kerimde son rehberdir. ondan sonra rasul gelmeyeceği için insanlık kendi felaketini yine kendisi hazırlıyor. sonu da kıyametle noktalanacaktır.
ama hala önümüzde rehberimiz var ona uyarsak bu vahşetlere bir dur diyebiliriz.
