yurtta lise 1 ve lise 2 öğrencileri yangın alarmına basıp kaçmaktadır sürekli. O dönem lise 3 olan bizler zaten öss'nin gelip g*te dayanmasıyla sinirliyizdir. Yakaladığımız öğrenciyi ki çok nadirdir grupça dalınır. Yangın alarmını bilen bilir tiz bir sesi vardır; bir türlü susmak bilmez sohbetin, dinlenen müziğin içine eder. Öyle bir hale gelmiştir ki yalancı çoban hesabı bir yangın çıksa büyük ihtimal kimse bir taraflarına takmaz. Neyse bir gün yine yangın alarmına basılınca şöyle bir anons duyulur:
- Hangi oruspu çocuğu bastı lan yangın alarmına?
Odadaki herkes yarıldı. Bir arkadaş gülmekten ranzadan düşmüştü. Daha sonra yurt müdürü açıklamayı düzeltici etki yapmak amacıyla şöyle bir anons yapmıştı:
- Abiniz aslında öyle demek istememiştir. Yangın alarmına zırt pırt basmayın demiştir.*
