çocukluğumda babamın işi nedeniyle anadolu'yu diyar diyar gezdim. malatya, konya, antalya, ankara... bunlardan antalya'yı ayrı tutmak gerek çünkü antalya'da adam gibi soğuk olmaz zaten. diğerlerinde ise her kış dudaklarım ve ellerim ciğer gibi olur; önce kurur, sonra çatlarlardı. sonra istanbul'a taşındık. 17 yıldır kışını, yazını fazlasıyla yaşadım bu memleketin. yalnızca bir kez dudaklarım çatladı. ellerimde ise bırakın çatlamayı, kuruma dahi olmadı.
