birincisi: eve rahat rahat girdi, güzelce kanepeye güzelce oturdu ve etrafa gülücükler dağıttı. gelen ikramdan gayet memnun bir şekilde yedi içti. sohbetini etti.
ikincisi: daha eve girerken soğuktu, kanepenin ucuna oturdu, gelen ikramlardan yiyip içmedi ve hemen hemen hiç gülmedi.
dışarı çıktığınızda birinci arkadaş ikincisine kızdı ve dediki neden adamları küçük gördün?niye üzdün? ikinci arkadaş cevap verdi, yooo ben öyle birşey yapmadım. ben zaten çok çay içen bir insan değilim.ben zaten evde de böyle otururum. ben zaten çok konuşan bir insan değilim.
hem küçük gördü hem kendini haklı çıkardı. birinci arkadaş bunu ispat edemez. evdekiler ispat edemez. üzgünler ama ikinci arkadaş bunu kabul etmedi ve çok mantıklı sebepler söyleyerek kendini düze çıkardı.üstelik böyle bir yakıştırma yaptığı içi de birinci arkadaşı suçlardı.
işte böyle durumlardan, bu tarz insanlardan. davranışsal olarak çok dikkatli ve inceden zarar verip sonrada bunu harika bir şekilde inkar eden insanlardan ve durumlardan nefret ediyorum..
