saatleri bulabilir. insan kendine baktıkça gözleri dalar gider, sonra bir bakar ki bir yaratık görüyor. lan bu ben değilim. zaten ben'i sorguluyordum, tam pok oldu işler. sonra geri gelir görüntü. yine aynı çökük surat. bir dünya soru.
her seferinde meseleleri düzeltmek üzere karşısına geçilip salya sümük ağlanan ayna. yine işe yaramadı bu saatler süren konuşma.
varsa tek faydası var. o da ağlayan gözlerin güzelliğini görmek.
