insanı deli eden duygudur özlem. zamanı anlamsız kılan, mekanı daracık yapan. heryerde ararsın, herşeyde eksik kalırsın,yarım kalırsın...gitmeden gözlerine uzun uzun bakmalı, doya doya koklamalı öpmeli...yokluğunda gözyaşları akarken, derin bir nefes çekip sabretmeli, elden başka ne gelir ki... duvarları tırmalarken özlemden deli olunduğu zamanlarda, bir fotoğrafı olmalı gözlerine bakabileceğin, ruhuna dokunabileceğin. yoksa dayanılmaz olan bir haldir özlem...
