Bazen opmek istersin. Cilginlar gibi opusmek. Dudaklarin morarana kadar ve onun dudaklarini morartana kadar. Ulasamazsin ama artik yoktur o cunku kacirmissindir elinden bi kere. Donmeyecegini bile bile don dersin. Donmez. Acar "sitting on the dock of the bay" dinlersin.
Bazen hersey sacmalasir da evrendeki butun anlamlar, butun duygular tek birinde toplanir. O bazenler gelmesin hic, cunku bazen olmekten de ote yok olmayi istersin.
