lisedeyiz. o zamanlar gitar çalmaya hevesliyiz. almışız gitarımızı evlerde, ara ara gittiğimiz stüdyolarda öttürmeye çalışıyoruz amatörce. ama lisede kimse bilmiyor neredeyse gitarla uğraştığımızı, çaldığımızı. gitarı kullanarak kız tavlamamaya söz vermişiz. hava atmamaya yemin etmişiz sonuçta. tabii herkes biz mi amk?
artist sosyal sınıfı öğrencilerinden bir kaçı müzik hocasıyla okul başlar başlamaz kanka olmuştu bile. hocayla sohbetler, müzik odasında sololar falan ortamları iyiydi. ben hocayı tanımıyordum daha amk. sikimde değildi de.
zaman geçti bu çocuklar yavaş yavaş okulun sahnesinde boy göstermeye başladılar. her türlü etkinlikte bunlar geliyor bunlar gidiyordu. ortada sorun bi sorun vardı ama. adamlar berbattı ve havalarından geçilmiyordu. bunlar yüzünden gitardan soğudum ben.
yine bir gün okulun şenliğimsi bir olayında bunlar yine çıktı. ellerinden çok mimikleri çalışıyordu. artisliğin dibine vurmuşlardı ama koca bir sıfırdı hepsi. bunlar çalıyodu millet eğleniyordu ya da eğleniyomuş gibi yapıyodu emin değilim. bunlar olurken arkadaşımdan gelen teklif üzerine şaşırdım.
bozuk para atalım mı?
hangi hollywood filminde görmüş amk bilmiyorum ama hiç 'senin klişeni sikerim' demeden 'tamam' dedim. 'tamam amına koyum.'
arkadaş: kaç para var sende?
ben: 25 kuruş.
a:oha onu mu atcaksın olm al şurdan 5 kuruş.
ben: karışma......
3 deyince atıyoruz dedik ve kalabalığın gizeminden faydalanarak attık. yalnız bi arkadaş elindeki bütün bozuk paraları avuçlayıp fırlatmıştı. o daha sinirliymiş demek ki.
bu eylemden sonra gitarmış, artislik yapan boş balonlarmış falan sikimizde olmadı. hayat ne güzel kuşlar falan mode on.
