allahıma çok şükür böyle bir şeyi yaşamamış olmama rağmen gece gece içimi cız ettiren durumdur.
düşünsene lan, sana hayatı öğreten adam, düştükten sonra kalkmayı, saygıyı, sevgiyi öğreten adam bir gün yok olmuş geri kalan her şeyin çözümünü sana bırakmış. hayat isimli oyunda her seviyeyi şimdiye kadar takır takır geçen adam oyunu öğrenip öğrenmediğini umursamadan vermiş kolu tecrübesiz oğluna. oyun da öyle bir oyun ki amına koyayım, son save ettiğin yerden geriye gidiyorsun her kaybettiğinde. "o şimdi burada olsa hemencecik geçerdi" diyorsun, sol tarafına bakıyorsun ama kimse yok... umutsuzluk...
