sonu belli olan ilişkidir. istisnalar kaideyi bozar mı orasını bilemem.
aşık olduğum bi bey vardı diyelim. ama öyle laftan hoşlanma değildi benimkisi. iki buçuk yıl acısıyla tatlısıyla(daha çok acısıyla) yaşadım aşkı. ankaradayız tabi biz. sınav senesi. pek de görüşemiyoruz zaten. şikayet etmiyorum, kem küm etmiyorum, ders çalışsın kafasını bozmasın diye. herhalde sürdürdük bi 7 ay sonrası malum, bir noktaya gelince ister istemez patlıyorsunuz, dayanamıyorsunuz.
neyse ayrı gayrı 4 ay geçti. ayrılığın mantıksız olduğunu kavramış olacaktık ki tekrar konuşmaya başladık. eskişehiri kazandı. whatsapptan konuşuyoruz, araşıyoruz. ''eskişehir-ankara arası ne olacak 2 saatlik mesafeden'' diye düşünüyordum. e düşünürüm, aşıktık be.
konuşmalar yine devam ediyor, ankaraya haftada bi uğruyordu, vaktimizi öyle geçiriyorduk. sonra kış geldi, hava soğudu bahanesiyle ankaraya gelmeyi bıraktı. işte o zaman iç ses devreye girer ya ''lan ben olsam gelirdim özlemimden hiç mi özlemiyor bu beni, eskişehirde bi başkası var da beni mi oyalıyor acaba''. kaldı mı bi whatsapp, bi de telefon.
küçük şeylerden kavgalar başladı. canı sıkkın oluyordu, teselli etmeye çalışan ben, üzüntüsüne daha çok üzülen yine ben. hep o ''kaybetmekten korkmalar'' bir yandan da özlemle gelmesini beklemeler.. sonu yok..
nedeni muamma yine whatsapptan tartıştığımız zaman, bi kaç gün cevap vermeyi kesmiştim ki ilk defa yapmıştım öyle bi çocukluk. ''neden cevap vermiyorsun''la başlayıp sonu geldi ilişkinin.
o zamana kadar dillendirmediği her şeyi, ayrılık gününde sayfalar dolusu yazması beni mahvetmişti daha çok. yemek yerken dahi yanında olmamı, eğlenmemizi, gülmemizi hayal ediyormuş meğersem. ben de onun için sınava çalışıyordum, eskişehirde bi üniversiteye gidebilmek için çalışıyordum. dayanamadı, yanında olmamama dayanamadı. ne bi fedakarlık ne bi şey. sabredemedi. ve iki buçuk yıl istisnasız her gün onu düşünen aşık kızın da yapacak bi şeyi kalmadı.
o günden beri ne whatsappı ne telefonu severim. whatsappa da sinirlenin uzak mesafe ilişkilerinde. çoğunuzun ilişkisini yapan da bitiren de o illet. silin, bitirin kafanızda. sevdiğinizi arayıp sorun, yazmayın, arayın. en kötü arayın. yanında olamasanız bile kendinizce bi çözüm bulun ama bu whatsapp olmasın.
