Rahat bir hayat yasadim, yasiyorum. Ama artik ailem cok baski yapiyor is bulmam konusunda. Sirf gercek hayata biraz daha gec atilmak icin mastera basladim pek de istemedigim halde. (Aslinda istiyordum ama mezun olur olmaz arada. 1 ay bile gecmeden, dinlenmeden degil)
Master yaparken calis diye bastiriyorlar. Erasmusa gitmeme izin vermediler, teyzem agzima sicti "ben 14 yasimdan beri kendi parami kendim kazaniyorum" diye.
Bilmiyorum. Anlamiyorlar ki. Bana farkli bir hayat sundular. Ben hic calismak zorunda kalmadim. Aslinda olay calismak da degil. Sevdigim bir is olsa yaparim. Seve seve yaparim ama calisma hayatina atilmadan once, yani su anki hayatimi birakmadan yapmak istedigim seyler var. Calisirsam gerceklesmez ki bunlar.
Hayatimin su anki sayfasini kapatmaya hazir degilim. Cunku daha yaziyorum. Defter de bitmedi!
