bizim arkadaş geçen sene bi' kızla birlikteydi. birbirlerini seviyorlardı ama kız çok diretmeye başlamıştı evlenelim falan diye. bizimki olmaz demiyordu, ama haliyle zaman istiyordu sadece. askerliği falan vardı çünkü. derken az soğukluk falan girdi bunların arasına. birkaç gün hiç görüşmediler. sonra kız aradı bunu bir akşam, buluştular. aralarında şöyle bi konuşma geçmiş;
kız: ben yuva kurmak istiyorum artık. anne olmak istiyorum. mehmet geldi konuştuk, evlenmek istediğini söyledi benimle. kabul ettim. biz mehmet'le evleniyoruz.
arkadaş: ama sen onu sevmiyorsun ki.
kız: olsun, belli etmem ben de.
şimdi sorarım size. böyle bi' orospuluk var mı lan? hadi kızın bizimkini terk edişini geç, o her neyse, o farklı bir konu. peki o evlendiği adama yazık değil mi? hayatımda en çok korktuğum şeylerden biri lan bu benim, kalbi bir başkasında olan birini sevmek. ömür boyu aldatılmak gibi bir şey düşünsenize. harbi yazık.
