en insani dışavurum olan ağlamayı güçsüzlük olarak görüp, köşe bucak saklanarak ağlamaktır. erkekler ağlamaz felsefesiyle yetiştirilmiş erkeklerde sıkça görülür. oysaki ağlamak insana insan olduğunu hatırlatan tuzlu gözyaşlarından başka nedir ki? saftır gözyaşları, utanılacak bir şey varsa o da ağlamaktan utanmak düşüncesidir.
