Özellikle çocukluktan ergenliğin başına kadar kurduğu hayallerden dış etkiler sebebiyle vazgeçmek zorunda kalınca, bir de benim gibi sıkıntılı bir insansa, üniversite yılları sürekli bir kompleksin içinde ve yalnızlıkla geçer. Ben futbolcu olmak istiyordum çocukken. Hayatımı buna göre dizayn etmeye uğraşıyordum fakat gerek aile etkisi gerekse de sağlık sorunlarıyla bu hayâlim yıkılıp, kendimi üniversitede sosyal bilimlerin en teorik bilgi yüklü ve rekabetli alanlarından birinde bulunca, hayallerim gibi hayatım ve inancım da altüst oldu. Keşke çocuk kalsam ve çocukluk hayallerimle ölseydim.
