bir şeyler yapacak güç bulamama durumu. bir nevi tembellik.
ben de dahil pek çok insanın muzdarip olduğu durum.
üşeniyorum be sözlük. kolumu kaldırmaya üşeniyorum. az para biriktirip odama mutfak ve banyo yaptıracağım. adım atmaya dahi üşeniyorum zira.
çayı ve kahveyi şekersiz içiyorum. neden? çünkü kolumu kaldırıp o şekeri koymak, bir de üstüne karıştırmak zor geliyor.
odanın düzeninin affedersin amına koyuyor fakat yatağım prizin yanında. neden? yataktayken alarm çalarsa falan kalkıp kapatmaya üşeniyorum.
odamda çalışma masası bile yok. çünkü yatmak varken oturmak zor geliyor.
mesajlaşmaktansa aramayı tercih ediyorum. tek tuşa basıp aramak varken neden yüzlerce tuşa basalım ki?
ama illa mesaj çekmek zorunda kalırsam diye telefonumda kısaltmalar mevcut.
mesela ben tm yazıyorum, hop telefon kendi kendine tamam'a tamamlıyor onu.
bir tek buraya yazmaya üşenmiyorum galiba.
fakat tüm bunlara rağmen günün 12 saati ayakta durmamı gerektirecek bir meslekte çalışıyorum. üşengeçliğimin asıl sebebi de bu galiba.
