hakkında bir kişisel gelişim kitabı okumaya yeltenip ataletime yenik düştüğüm mevzu. okuduğum yere kadarki kısmı hep ataletin tanımını tekrarlıyor ve sonlu olduğunu vurguluyordu. okumaya değer görmediğim için devamını getirmedim belki. belki girişmeye değer görmediklerimize girişmediğimiz için de kendimizi ataletli sanıyor olabiliriz. sonuçta döngüye girmiş yazarın da belirttiği gibi; atalet bile ölümlüymüş, neyi niye kasalım.
