zaman zaman düşme, kalkma ve çarpmalar yaşarsınız. kafanız karışıktır, dalgın ve dikkatsizlik sonucu önünüzü göremez bir yerlere, bir şeylere çarparsınız. çarpmanızın şiddetine bağlı olarak da canınız yanar.
geçenlerde böyle bir durum yaşayıp sehpaya çarptım. sehpa bir tarafa devrildi, ben de diğer tarafa. annem: '' gözünün önüne baksana ! koca sehpayı görmüyor musun?'' diye söylendi. oysaki çocukluğumda düşme, kalkma ve çarpmalarımda ''uuffff oldu, bi şeycikler olmaz, öpiiim de geçsin!...'' diyen anneniz şimdi sizin büyüdüğünüzü düşünerek düşme ve çarpmalarınıza tahammül edememektedir. büyümesine büyüdük de, hayat uzun bir yol. kim bilir bu yolda daha ne düşmeler, kalkmalar hatta duvara toslamaların acısını yaşayacağız, bir bilsen anne ! sen bunları bilme, görme anne...
