Eski okulumdaki paralel hocaların söylemidir. Ateistleri hiçbir şeye inanmayan biri olarak yorumlayan hocalarımız fevkaladenin de fevkinde (!) Bir tespitle "Ateistler aslında ateist değil, onlar da allah'ın olmadığına inanıyorlar. Kimse tamamen inançsız olamaz." Demişlerdir. Oğlum ne saçma bir mantık lan, tamam o zaman ben de gitar çalmanın insanı rahatlattığına, yemek yemenin insanı mutlu ettiğine, sohbet etmenin eğlenceli olduğuna inanıyorum da ne alaka şimdi amk? Bir sözlük açın okuyun, gözünüzü seveyim.
