O öldüğünde 13 yaşıma girmeme bir hafta kalmıştı. Hic birşey yokken gitti. Gelmesini bekledim ama gelmedi. Aradan 4 sene gecti. Arada özlüyorum ama artık unuttum. Kokusunu özlediğim icin sıgara ictiğimi hatırlarım. Ama artık ictiğim sıgaranında tadı yok cünkü artık onu hatırlatmiyor. Yolda görsem tanırmıyım bilmiyorum. Inan ki sözlük bunu ağliyarak yazıyorum. Insan babasını unuturmu. Onu unutmuş olabilirim ama söyledikleri hala aklımda. Babam hep ağladığımda yanıma gelir sorardı. Morelim bozuk olduğunda hemen anlardı. Babam dan sonra hangi erkek benim derdimi sorduysa güvendim. Bi erkeğe aşık oldum. Tipsizin teki. Ama babamdan sonra güvendiğim yanında kendimi güvende hissettiğim bana sürekli derdimi soran tek erkekti. Ama onu kaybettim neden. Cünkü sarılmasını bilmiyorum. Bir erkeğe nasıl cilve yapılır bilmiyorum . Cünkü hic öğrenmedim. Işte bunu anlamadı.
Kader bu. Hayata 5:0 geride başlar bazı insanlar.
Kim demis her derdin dermani vardir diye. Yok lan inanmayin.
