Devam entrysi..
Depresyon, vücut algısında bozukluk, yeme bozukluğu ve bağımlılık gibi sorunlar da kadının ataerkil toplumdaki güçsüzlüğü/iktidarsızlığıyla ilişkilendirilmek durumundadır.
Öte yandan ilişkiler, kadınların ekonomik bağımsızlığıyla kırılgan hale gelmiştir. Kadının eğitim ve çalışma hayatında erkekle eşitliği, erkeğin egemenliğini fütursuzca sergilemesine engeldir. Ev içinde sürekli iktidar çatışması huzursuzluğa yol açmakta; farklıların birbirini tamamlaması değil, rekabeti söz konusu olmaktadır. Bu durum bir yandan boşanmaların artmasını doğurmakta, bir yandan da kadınların aldatılmasının ya da şiddete maruz kalmasının meşrutiyetini sağlamaktadır. Zira geleneksel beklentiye göre, erkek evde huzur aramaktadır; ona ezilmeyi kabul etmeyen kadın ise huzuru bozmaktadır.
ilişkilerdeki hayal kırıklığı kadınları yalnızlığa itmekte; ancak çocuk söz konusu olduğunda, bir boşanma gerçekleşmişse, onun sorumluluğunu genellikle üzerlerine almaktadırlar.
Bu durumda psikoloğun ilk görevi, yukarıdaki sorunlardan biriyle karşısına gelen kadına, ataerkil toplumda bu sorunların sistemden kaynaklandığını ve kişisel olmadığını göstermektir. Kadınların, ataerkil norm dışı davranışlara özendirilmesi gerekir; bunun için her şeyden önce kendilerini de belirleyen ataerkil değerlere yönelik farkındalık geliştirilmelidir. Ancak farkındalık, sorunları daha da artıracaktır. Farkında olup mücadele etmek, değiştirmek ve bu süreçten olumsuz etkilenmemek psikoloğun sağlayacağı destekle mümkündür. Yapılan bir ameliyattır ve kendi kendine gerçekleştirilmesinin komplikasyonları ağır olma riski taşır. Ancak destek sürecinde psikoloğun da, ataerkil koşullanmışlıklarını sürekli bilince çıkartması gerekir.
Kuşkusuz sorunların kökten çözümü bireysel farkındalığın ötesindedir. Cinsiyetçiliğin ve ona bağlı psikolojik sorunların bireysel olarak farkına varmak ve bireysel çevreyi dönüştürmeye çalışmak ataerkil sistemle mücadelenin ilk adımıdır. Ancak aslolan cinsiyetçi ideolojiyi tümden ortadan kaldıracak faaliyetlerdir.
