yavaş yavaş aştığım saçmalık. insanlara kızmak normal. mesela tecavüze uğradığınızı bilen biri sanki sizin suçunuz varmış gibi tiksinerek bakıyor. bu adama kızmak normal. peki ya kendinden tiksiniyorsan ne yapacaksın? kendine mi kızacaksın? hem tiksinmek ya da tiksinmemek elinde mi?
neyse ki bunu aştım. buradan da itiraf edeyim ki hayatımda hiç olmadığım kadar erkeksi işler yapıyorum. zaten az olan sakalımı uzattım, saçımı kazıttım, insanların yanında geğiriyorum. varsın ayı desinler. ılık demelerinden iyidir.
