öldüğünde 15 yaşındaydım, çocukken hatırladığım için güleryüzlü olması sebebiyle sevimli bir adamdı.
bana sabancı holding de çalışan bir yakınının aktardığı bir hikaye şöyledir.
sakıp ağa caponlarla toyota üzerine toplantı yapacaktır. japonlar binaya giriş yaptığı sırada sakıp ağa ya haber gelir. o da müdürlerine emirler yağdırdığı koltuğundan kalkarken ani bir hareket yapar, ve pantolonun düğmesi kopar.
herkes, sıçtık, şimdi ne yapacağız modunda, ''efendim hemen yeni pantolon getirttirelim'' der içlerinden birisi.
sakıp ağa nın yanıtı komiktir.
- evladım işinize bakın, yok mu bi çengelli iğne ?
sonuç olarak çengelli iğneyle pantolon sorununu çözmüş.
bu da böyle bir hikayeydi. ayrıca benim niye o kadar zengin olamayacağımın yanıtı. amk benim o kadar param olsa, ofiste her yere elbise dolabı yaptırırdım.
