bakmayın tanımın bu kadar ezik durduğuna, formata uygun olsun diye ufacık bir tanımdı o.
lan alın okuyun kitabı arkadaş, cidden okuyun, yalayın, sevin, yanınzda yatırın, battaniye örtün oğlum. şaka bir yana ben bir kitabı yalayıp, içerek okuyorsam ve beni kendine bağlayıp gecemi gündüzüme kattırarak kendini okutuyorsa o kitap, benim gözümde olmuştur o kitap cidden.
bir kere zülfü livaneli'nin sadece bu kitabını değil bu hariç üç ayrı kitabını okudum. bu kitabı kadar içime dolmamıştı. evet mutluluk kitabını okurken de çok duygusallaşmış, heyecanlanmış, afallayarak okumuştum ama bunun tadı çok daha kremşantili gibi tadı damağımda kaldı yahu.
edebi yönden inceleyemem belki tartışamam ama kitabın bitmesine beş kala yani son beş sayfa kala kitabı kapattım sindire sindire okuyayım bari araya gitmesin dedim düşünebiliyor musunuz? tasarruf moduma girdim. nasıl daha çok okuyabilir ve daha az nasıl sayfa bırakabilirim acaba diye düşündüm.
neyse bu kadar goygoy yeter. bir kere kitabı şu eser ile birlikte okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum.
The video could not be loaded, either because the server or network failed or because the format is not supported.
kitap çok daha ayrı bir anlam kazanıyor bu eserle birlikte okununca. birçok insanın kitabı okumadan önce bilgisi, ufacık bir bilgi birikintisi olmamasına rağmen kitap bittikten sonra mavi alay ı, yahudi gemisi olarak anılan Struma olayını en ufak ayrıntısına kadar okumasına sebep oluyor. bundan daha güzel bir şey var mı arkadaş? bir romanın bana bilgi eklemesi kadar güzel bir şey olabilir mi? severek okuyorum ve severek okuduğum bir kitaptan saf aşk olmadan ayrıca da bir şey öğreniyorum. lan o leblebi tadında kitaplardan sonra bilgi içeren kitaplar bana eskiden kalma dev bilgi kaynağı larousse ansiklopedi tadındaymış gibi geliyor yemin ederim.
son söz; okuyalım, okutturalım, kütüphanemizin baş köşesinde buyur edelim.
