Şu an balkonda siyah denizi izliyorum. Üstüme bir şey almadım. Hava 7 dereceymiş, bedenim üşüyor. Solumda bir bardak çay var. Sıcacık. Çayı içerken dilini yakması, küçükken yıkandıktan sonra sobaya yanaşıp ısınırken, yanlışlıkla kolunun sobaya çarpmasının koluna verdiği acının aynısı.
Bir yandan önümdeki iskemleye koyduğum laptopta da Bach - Air çalıyor. Kulaklığımı taktım. Birkaç dakika da olsa başka bir yere gidiyorum. Hayatın ne kadar boş olduğunu, aslında bir kelebekten farkım olmadığını hissedebiliyorum. Hepimiz hala çalışan bir döngünün değişkenleriyiz...
