Yolda görsem tanımayacağım çünkü yüzünü hiç bilmediğim adam. Ama anonim bir paragraf verseler elime, onun kaleminden çıktığını daha ikinci cümlesinde anlarım.
Türkçeyi en derinlere saklanmış olanaklarını bulup çıkararak en yetkin şekilde kullanan, bizi bize anlatan yazar. Aynı alanda eserler yazan john steinback kadar takdir edilmemişse bugüne kadar, anadolu topraklarında yaşamamış insanların kitaplarının tadını tam olarak asla alamayacak olmasındandır.
Edebiyatta otorite değilim ama tüm kitaplarını okumuş biri olarak gözümde çok çok çok değerli olduğunu söyleyebilirim. isterdim ki ölüm ona hiç uğramasın, sayfalarca doğayı betimlesin, insanı anlatsın bize içtenlikle, ince memedin gözünün bebeğine oturan çelik pırıltısından bahsetsin, ortak bir dili konuştuğumuzu hissettirsin okurken. Çukurovada güneş batarken kıpkırmızı yanan tepeleri hiç görmemiş bir insana bile öyle bir anlatsın ki şaşkına döndersin doğa karşısında, hayranlık duydursun. insanı tanıtsın kitaplarıyla, tiksindirici yönleriyle de destansı yönleriyle de. isterdim ki, ölüm birini pas geçecekse bu kişi o olsun. Yine de bu şekilde, ölümüyle hiç tanımadığı birinin gözlerinden yaş gelmesine sebep olacak kadar güzel eserler bırakıp gitmek bu dünyadan o kadar kötü değil. Asırlar boyunca okunacağını biliyorsan hele de. Toprağı bol olsun.
