bir gün bizim arkadaşlardan biri bi sevgili yaptı, kız "nuray" adında bir kahpe afedersin..
ama herif "namusum" diyor başka bir şey demiyor..
kızla 2 ay çıktı amma allahı, kitabı unuttu, o derece yedi vurgunu..
bizi bile siklemez oldu..
bir gün bu ibneden haber alamıyoruz..
aralık'ın ortası, ankara'nın ayazı, öldü mü kaldı mı belli değil amk..
biz de arkadaşlarla "bunlar olsa olsa nuray'ların evinin önündeki parkta buluşurlar" dedik..
bi gittik ki parka, bizim kanki kaydırağın tepesine çıkmış, tek başına oturmuş, dudaklar kulaklar mosmor, donacak amk..
dedim " indirelim şunu aşağı yoksa biz de donacağız"
al aşağı ettik bunu, hemen bizim eve getirdik..
mevzu şu..
bizim oğlan gurbette okurken kızı bir polisle evlendirmişler..
bu da o gün parkta beklerken kız gelip "beni unut demiş"..
çocuk tutturdu "onsuz nefes alamam.. beni öldürün abi, böyle yaralı bırakmayın filan.."
"vay" dedim "amk ne aşklar var ya "
aradan 3 hafta geçti.. yine arkadaşlarla buluşmaca filan..
dedim "bi arayın şunu da gelsin az teselli edelim, halini hatrını soralım.."
aradık..
"abi" dedi.. "ben şimdi nişanlımla beraberim, sonra ararım, şeyyaparızz.."
