askerde büyükçe bir kısım alanın çim yolma işinin sorumluluğu bana verilmişti. hali hazırdaki 2 çim biçme makinası bozuk olduğundan yaklaşık 10 kişiyi bu iş için ödünç aldım. iki takıma ayırıp yapmaları gereken yeri gösterdim. arada gidip kontrol ediyorum. hepsi çalışıyorlar. bu alan askeriyenin yazlık bahçesi. içinde artık sadece iki tane kaz kalmış mini hayvanat bahçesi de var. kazlar kafeslerinden kaçmış kimsenin haberi yok. bu sırada bir bağırış duydum. tabii hemen olay yerine intikal ettim. tugayın kurmay albayı ordan geçerken bizim elemanları oturur vaziyette görmmüş. kükreyip kim buranın sorumlusu diye bağırıyor. bende armut gibi kolumda iki çavuş çiziğiyle koşmuş bulundum. sonraki diyalog aynen şöyle
albay: olm bunlar niye burda?
ben: ot yolmak için komutanım.
albay: peki bunlar oturduğuna göre otları kim yoluyor evladım?
işte bu anda, ben daha cevap veremeden, uzaklardan iki kaçak kaz koşarak gelip tam bizim önümüzde otları yolup yemeğe başladı. gözlerim doldu. ot yolan birilerinin olması iyiydi. ama bunların kaz olması. devam edemiycem. aklıma geldikçe duygulanıyorum.
