bu gece ne izlesem diye bakınırken, adıyla ve kevin spacey varsa kesin izlenir dememle,şu ruh halimle izlediğim en güzel filmlerden biriydi. travma yaşayan hastaların,hatta ve hatta psikiyatrın nasıl kendini boşlukta buldugu, madde bagımlıgını enfes bir şekilde anlatmış.her sahnede daha ne kadar dibe batabilir diyorsunuz ve kevin spacey o kadar güzel oynuyor ki, filmin gerçekliğini fazlasıyla sağlıyor. bir çok karakterin birbirine böyle ustaca bağlanması ve sonu çok başarılı olmakla birlikte, gülümsetmiştir. filmin sonundaki jemma ve carter'ın konusmasında ''hiç unutamayacağız değil mi? sanırım hayır,ama yaşamaya devam ediyoruz, bu da bir şey.'' demesi filmi özetliyor.ayrıca filmde robin williams'ı görmek de gülümseten bir detay.sanırım ölmeden önce oynadığı son filmdir. kısacası en gerçekci ve etkileyici filmlerden biridir,zannımca.
edit: senin gözaltı torbalarına kurban olurum kevin! hastasıyız.
