bu görüşün anlatmak istediği biraz ince ayrıntısıyla şöyledir:
Var olan gerçeklik üzerine maddeyi koyuyorum.
Bunun dışında olan her şey bunun yansımasıdır.
Yansıma gerçekliğin çarpıtılmış halidir.
Bu yansıma özden bağımsız olamaz.
Ayrıca idealizm(yansıma) bu öz(madde) den çıkar.
Yasalar maddenin sistemleşmiş hareketleridir.
Hareket maddenin zorunluluğudur.
Eğer akıl doğru okunursa gerçeklere ulaşabilecek tek kaynaktır.
Maddenin hareketi rast geledir.
Bu rast gelelik belli yönelme oluşturur bu yönelmenin tekrarı bilgiyi oluşturur.
Bilgi kalıcı ve kesin doğru değildir.
Sadece varlık kalıcı ve kesindir o da maddedir.
Ayrıca dualizm idealizm' in yansımasıdır.
Yani kendi içinde çelişebilecek tek şey idealizmdir.
Çünkü materyalizm gerçektir ve gerçek çelişki kabul etmez.
Materyalizmin gerçekliğinin kanıtı doğruluğu değil varlığıdır.
Çünkü var olan şey doğru olmak zorunda değildir.
idealist olunan şeylerde dualizm de vardır.
Mesela iyi ve kötü idealist olanda olur.
Oysa materyalizm de iyi ve kötü yoktur,
anlık doğrular ve onları anlamaya çalışan akıl vardır.
Akıl doğruyu bulmaya yarayan yansımadır.
Gerçek değildir ama vardır.
Gerçeğe etkisi de vardır.
Kişi akılla bir şeylere salt olarak etki edemez,
akılla gerçeğe, gerçekle başka bir gerçeğe etki eder.
Böylece doğruları şekillendirir.
Yani akıl gerçeği etkileyebilir.
Bu yüzden kişi doğruyu anlarken aynı zamanda onu oluşturabilir.
Yani oluşturduğumuz doğrular bir nevi aklın gerçeğe etkisinin sonucunda,
yine akıl tarafından algılanması durumudur.
O yüzden doğrular ve yanlışlar, gerçeğin bizzat gerçeğe,
yada yanılsamaların dolaylı olarak gerçek üzerinden gerçeğe etkisidir.
Yani doğru da yanlışta yanılsamadır.
