kimi sevsem ,onun hep uzakta bir sevdiği vardı, unutamadığı ilk aşkı yada onu terk edip giden bir sevgilisi, kimi derinden sevsem , o bir başkasını derinden hatırlardı.öylesine çok sevdim ki onları, başkalarına duydukları sevgiyi anlatmalarını sessizce, içim acıyla kanayarak dinledim. beni yitirmekten hiç korkmadılar; çünkü onlara göre fazla iyidim; bu yüzden ilk anda vazgeçilebilirdi benden. beni terk edenlerden tek bir isteğim olurdu. ''ne olur, bir daha beni aramayın! çünkü ben kolay unutamıyorum. çünkü ben size duyduğum o akıl dışı aşk yüzünden keder bahçemi dağıtıyorum. çocukluğumun o güzel bahçesini.'' böyle derdim onlara ama yine de ararlardı beni... soluksuz ve umutsuz kaldıkları bir gece mutlaka akıllarına ben gelirdim, sıfatı yedek sevgili...
