andrew latimer in mükemmel yorumu nedeni ile ağlamaktır. o nasıl şarkı be adam ? babasından nefret eden birisini bile ağlattın.
şarkının türkçe çevirisi şu şekildedir:
yokluk içindeki yedi kardeşten biriydim ben,
ve beşimiz yeni bi sayfa açmak için evimizi terk etmeliydik.
bu kutsanmış topraklarda,
hüznün gözyaşları yağmura karışmıştı.
şimdi veda vakti, beni hep hatırlayın.
hüznün limanından yelken açıyoruz.
babamın sesi hala kulagımda,
'rastgele evlat, nereye gidersen...'
sanırım onu hiç tam anlamıyla tanıyamayacağım.
rıhtımdan beni ugurlarken, nasıl da zayıf görünüyordu.
'elveda oğlum, pek belli etmesem de, burnumda tüteceksin,
ben bu toprakların köylüsüyüm, elimden pek bir şey gelmez,
nolur beni affet.
hiç anlatamadım sana kendimi,
nereye gidersen git, tanrı yanında olsun'
hüznün limanından yol alıyoruz.
elveda,
beni asla unutmayın.
