Başlığın açılma sebebine bakmaksızın gördüğüm rüyayı anlatacağım başlıktır. Bundan 6 ay kadar önce rüyamda görmüşümdür. (Toplum olarak siyasetle yatıp siyasetle kalkmamızın, en az dört saat haber kanallarında gezip günde en az iki saat mobilden basını takip etmemizin etkisi muhtemelen ana etkendir.) Bir hastahane odasında nedense yanındayım.Durumu ağır ve konuşamıyor. Her ne kadar konuşmaya çalışsa da başaramıyor ancak ifade etmeye çalıştığı şeyleri bakışlarından anlıyorum. Çektiği acıyla karışık pişmanlık,gözlerinden ve yüzünden okunuyor. Sinirleniyorum önce ne işim var burda diye ancak acı cektiğini,pişmanlığını görünce dayanamıyorum. Sanki elimi tutsa rahatlayacakmış gibi kaldırdığı elini tutuyorum. Artık yapacak birşey yok, değiştiremeyiz hiçbir şeyi diyorum.
Uyandığımda hayli ilginç hissetmişimdir.