Tuhaf biriyim ben.
ilginç bir ırkçılığım var. (Bunlar hep aile..)
Mesela ırkların kendi gelenek ve kültürlerini korumaları gerektiğini savunurum. ister kürt ister çerkes ister rus bana göre dilini konuşmalı kültürünü yaşamalıdır. Bu onun sorumluluğudur.
Asla bir insanı ırkından dolayı küçük görmem. Aşağılamam. Kendi ırkımı da üstün görmüyorum. Her ırk gibi bir ırktır işte.
Yani ırkçı sözü benim için hem doğru hem yanlış.
Tek bir tutuculuğum var benim. Kan.
Evet kanın korunmasının en büyük görev olduğuna inanıyorum.
Başka kandan biriyle evlenmeyi ve çocuklarımın melez olmasına çıldıracak, asla kabul etmeyecek, kanın korunması uğruna kan dökebilecek biriyim.
Böyle biriyim işte. Beni sığdırabilecek bir kap yok. Sözlükte türkten çok kürt arkadaşım var. Elimde olsa tüm lazlara lazca öğretir ve kültürlerini yaşatırdım.
Yalnız, kan kırmak çok korkunç.
O kan korunacak, o kadar.
Tabi, "kendinden olmayan kızı alanın düğününe gidilmez, cenazesinde dua okunmaz" gibi bir atasözü olan bir memleketten ve bu zihniyetteki bir soydan, aileden gelirsen, hem benim gibi çekik gözlü olursun, hem de en büyük görevin kanını korumak olur...
