insanın, kendini bütün yönleriyle irdelediği zaman yapması gerektiğinin farkına vardığı harekettir.
bilinci yerine geldiği andan itibaren gerçekleşen bütün ayrıntıları, hayatının en karanlıkta kalmış parçalarını inceler insan bazen. yaptıklarını değerlendirir. öz eleştiri getirir kendisine. şahsen keşke demeyen bir insanım. keşke şunu yapmasaydım da şu durum daha güzel bir hal alsaydı diyerek kendi kendimi tekzip edecek değilim. ancak düşünüyorum bazen. bile bile hata yapmanın, sürekli burnunun dikine gitmenin ne anlamı var diye. bakıyorum davranışlarıma. çevremle, ailemle, arkadaşlarımla ve sevdiğimle ilişkilerime. çok bariz hatalar yapıyorum. ancak "bunlar benim kendi doğrularım kardeşim" düşüncesi yüzünden tekrarlayıp duruyorum. hayata kesin bir dille rest çekip, kendi kurallarımı koyduğumu düşünerek mutlu oluyorum. ancak işin en can alıcı ve mide bulandırıcı noktası kendi doğrularımın bir çoğunun kendi zararıma olduğu gerçeği. "yahu bir insan niye kendine zarar veren hareketleri tekrarlamakta ısrar eder?", "denyo muyum ben allah aşkına?" gibi sorularla buldum sonunda yapılması gerekeni. başlıkta yazıyor ismi, "değişmek". doğruya, güzele doğru değişmek. maddi ve manevi anlamda eksikliklerimi, yanlışlarımı, saçmalamalarımı yazdım kağıdın sol yanına. attığım tarihi en üst kısmına. önce-sonra hadisesi bir nevi. ulaşmak istediklerimi, başarmak için çaba sarfetmeye söz verdiklerimi yazdım sağ tarafa. baktım şöyle karşıma çıkan iki farklı profile. ne dik kafalı adammışım ben yahu. anladım bu güne kadar ne denli saçmaladığımı. kararım kesin. değişeceğim. hem de inşallaha maşallaha bırakmadan, en çetin savaşları vererek değişeceğim. yıkacağım anlamsız tabularımı. sağ taraftaki profile sahip olunca çıkacağım karşına. geldim diyeceğim. tanış, işte bu yeni ben.
