bugün günlerden pazartesi: içimde kalın ve kirli bir perdeden içeri giremeyen ışığa hasret zindan var. korkuyorum... dokunsalar çığlık çığlığa kaçar gibi ürkek duygularım. binlerce sivri dişli sıçanlar tetikte sessizce bir köşede beklemekte...sanki kornişleri kırık yolları tortuyla kaplanmış arızalı ağır perdeler her yer.
oysa cesaret pervasızlığın akil genareli değil midir? sonunu düşünmeden cesaretle kılıç çektiğimizde talih bizlere en güzel doğaçlamayı ve süprizleri vermez mi? işte sen güzel sevgilim bu gün özlenensin: yokluğunda verdiğin mendili koklamak yetmiyor bugün. yetmiyor tam ortasında duran regl kanının kaybolmaya yüz tutmuş sureti, yetmiyor leylaklardan öte hanımellerinden yüce kokusu . yetmiyor kızıl şafağımın ışığı.
- yokluğumda yine bunalıma girmişsin yaramaz. al sana taze sıkılmış regl kanımı getirdim.
+ hani nerede?
- dur sakin ol. uslu bir çocuk ol. ihihi.
