mevzu derinlemesine incelendiğinde çok yönlü olduğu ortaya çıkar. Öncelikle Cuma akşamı işten çıkarken duyulan coşku yerini sıradan bir günün çıkışındaki yorgunluğa bırakır. Cumartesi sabah alışkanlık gereği yine erkenden uyanılır, ertesi sabah fosur fosur uyunamayacağı hatırlanarak, birkaç saatlik yatak turları atılır. Akşam bir yere çıkmaya karar verilir, lakin ertesi gün millet elini yüzünü yıkarken, kendinin öğle yemeği sonrası çay kahve ve bilimum içecekleri yudumlayarak çalışacağı hatırlanır, ve hemen vazgeçilerek cumartesi akşamı evde kös kös oturulur. işte böyle bir şeydir pazar günü çalışmak. **
