Çok oynadın benimle zaman.
Yeterince dinledim içimdeki sesi bekledim.
Yarim bırakmamak için uğraştığım her şey.
Tüketti beni.
Boğuluyorum.
Bu sahte düzende bu yaratıkların arasında yaşayamıyorum.
Bu bir savaştı kabul ediyorum.
Kanlar içinde kaldım. Güçsüzüm artık.
Savunmasızım.
Koşmaya halim kalmamış.
Tükenmiş nefesim.
Dizlerim ağırlaşmış.
Sırtımda zamanın yükü.
Oysa çok küçük mutluluklar yaratabilirdim zamanın ötesinde.
Gökyüzünde bulutlara gizlenmiş.
Bir kasaba vardi çok uzakta.
Hep hayalini kurduğum.
Ama asla gidemediğim.
Bir ev vardi bacası tüten.
Bir küçük sandalye, bir masaydı tek istediğim.
Ve alabildiğine yalnızlık.
Yemyeşil çayırlarda kan ter içinde koşmak istedim.
Güneş doğarken pencereme o ilik yaz mevsiminde.
Saçlarımı okşayacak hafif bir esinti bekledim.
Biliyorum.
Öyle bir yer yok.
Sen kazandın, ben kaybettim.
Pes ediyorum.
