nickle biraz ters düşecek ama dayanamadığım hayvandır. geçen parkta oturuyorum, deli kar yağmış etraf buz gibi. bi baktım yakınlarda bi tane var. çağırdım yanıma geldi balık kraker verdim, iştahla yedi tabi. sonra etrafa bakındım anası var mı diye. hiç kedi olmayınca dayanamadım, soğukta kalmasın diye aldım kucağıma. lan dedim ben bunu bi gece odada tutayım ertesi gün bırakırım anası varsa gelir alır. sessiz olmak lazım, kapıdan girerken köpekler kokusunu aldı bunun bi havladılar. bizimkiler uyanmasın diye bunlara fırça kayıp eve girdim. bütün gece sessiz duran hayvan, tam bizimkilerin odasının önünden geçerken yüksek desibelden bir "miiüüüv" sesi çıkardı. annem kedileri sever, babam da hayvanları sever ama 3 yıl önce kuzenin kedisi pederin kafasına atladığından beri kedilere bi antipatisi var. "çıkar onu evden." diye bir ses geldi pederden. "baba ben onu şey kem küm" diyip katakulliyle odaya aldım. ertesi gün bulduğum yere bıraktım meğer anası varmış. geldi bunu aldı yarım saat kadar sonra, içim rahatladı benimde. yoksa dayanamaz eve alırdım ama bi sürü hayvan var bizim de maddi durum belli.
