her dinlediğimde, içimden bir şeyler alıp götüren, gözleri doldurup, iç çektiren şarkıdır nedensiz... o mor dağların yamaçlarında oturmuş, uzaktan olan biteni izler gibi içine kapanma hissi yaratır bende. şarkı biter, ben baştan açarım. ilk dinlediğimde liseye gidiyordum. yaklaşık 13-14 sene önceleri... geriye dönme arzumu körüklüyordur belki bilemem ama keşke geriye dönüp tekrar yaşasam hayatı hatalarımı bilerek ve tekrarlamayarak; keşke...
mor dağlar, buz dağlar
içim ürperiyor, ensemde soğuk yel...
uzakta olmanın verdiği hüzün.
fikirden uzakta, akıldan da...
gidebilsem keşke takvimlerde geriye,
dönebilsem, başa sarsam hayatı.
belki o zaman biterdi bu kırıklık,
geçerdi her şey.
keşke...
