ve birden uykudan uyanır, üşürsün.. . Ne bedenini koruyan deri görünür gözüne ne ruhundaki yaraları örten duvarların! Hayallerin oturtulmamış sandığı kalıpları bomboş durur vitrinde.. En sevdiğin şarkı dilinin ucundaki bir söz hatırlasan da unutulmuşluk hissi..
korkusuzluğunun en büyük korkaklığınla yer değiştirmesini görmek için bile vaktin olmamıştır, sadece birden hissedersin. dizlerine koşarsın;
paramparça. unutmuşlardır yerlerini gözlerinin çukuru artık sığmaz olur, kemiklerin gözlerindeki kanları canlandırır.. etrafına bakarsın ne taht ne de biri vardır. alışılmışlıktan çok ağır basan duygun karışılmışlık.
kendine karışmayı öğrenirsin tekrar, dizlerindeki yaraları ıslatırsın gözlerinle canın yanarak.
duvarlarına bir hüzün ekleyip bir keşke daha çıkarıp sağlamlaştırırsın.
birine sarılmayı özler sonra unutursun..
birine alışmayı dener, yorulursun..
birine yaslanmayı arzular soğursun..
birini özlemeyi ister dile ister dileme özlersin..
birine güvenmeyi ise ne kadar denersen dene orası sana kalmış..
biri girer hayatına ve çıkar
sonra "biri"leri olur değişen tek şey..
birileri girer hayatına ve çıkmaz,
sonra hiç kimse "biri" olmaz...
